Rusiyanın müdafiə naziri Andrey Belousovun Rusiya diktatoru Vladimir Putinin iştirakı ilə keçirilən nazirlikdəki müşavirədə səsləndirdiyi bəyanatlar rusların köhnə ritorikasının davamıdır. Kreml növbəti 10 il ərzində Avropada NATO ilə hərbi münaqişənin mümkünlüyündən bir daha danışdığı halda, Avropanın Rusiyanın mesajını başa düşüb-düşmədiyini söyləmək çətindir. Çünki Ukraynadan sonra hədəfdə Avropa İttifaqı ölkələrindən biri ola bilər. Yəqin ki, bu cür sözlərə hələ o vaxt, 15 ildən çox əvvəl, Putin Qərbə və NATO ölkələrinə qarşı düşmən mövqeyini bəyan edəndə qulaq asmaq lazım idi. Əgər Krımın ilhaqı və Donbasın bir hissəsinin işğalı baş verəndə Qərb Gürcüstanda, daha sonra Ukraynada adekvat hərəkət etsəydi, biz indi Avropa üçün təhlükədən danışmazdıq.

Eyni zamanda, Putinin Qərbin Rusiyanı “qırmızı xəttə sürükləyir” və Moskvanın cavab verməyə bilməməsi ilə bağlı açıqlamaları daha çox zarafata səbəb olur. Birincisi, yenə də yeni heç nə yoxdur - hətta sovet təbliğatçıları cəmiyyəti “kapitalistlər”, “dəhşətli ABŞ” ilə qorxudurdular. İkincisi, nəhayət, icad edilmiş "qırmızı xətlərin" harada olduğunu göstərmək lazım idi. Bununla belə, Rusiyanın bəzi qorxuducu mesajları dünyaya təsir edir, xüsusən də bəzi BRİCS üzvlərinə müraciət edir.

Yaxın gələcəkdə başlayacaq “Oreşnik” raketinin seriya istehsalı ilə bağlı hekayələr qəribə görünür və Putinin tam yalançılığını nümayiş etdirir. Xatırladaq ki, o, bu yaxınlarda Ukraynaya atılan raketin istehsal modeli olduğunu bəyan etmişdi və bombardmanların gələcəkdə də davam edəcəyini söyləmişdi. İndi məlum olur ki, “Oreşnik”in istehsalı hələ baş tutmayıb... Dünyaya xatırlatmaq üçün daha bir səbəb Putinin dediklərini həqiqət kimi qəbul etmələridir. Amma onun dediklərini mütləq həqiqət kimi qəbul etmək doğru deyil.

Eyni yalanlar rus ordusunun ciddi şəkildə güclənməsi, canlı qüvvə ilə doldurulması haqqında da deyildi – guya gündə mindən çox adam ordu sıralarına qoşulur. Amma bu, şərti rəqəmdir, müxtəlif dövrlərdə səfərbər olunanların sayı dəyişir. Rusiya Federasiyasında "könüllüləri" cəlb etmək üçün hansı üsullardan istifadə edildiyini də başa düşməliyik.

Məsələn, indi Rusiya silahlı qüvvələrində daha az məhbus var, çünki döyüşmək istəyənlərin çoxunu “Vaqner” aparıb. Üstəlik, rusların könüllü adlandırdıqlarının bəziləri onların manipulyasiya edərək aldadaraq müqavilə imzaladıqları çağırışçılardır. Və hətta Rusiya Federasiyasının ərazisinin kifayət qədər böyük olmasına və əhalisinin Ukraynadan bir neçə dəfə çox olmasına baxmayaraq, SSRİ-də olduğu kimi Rusiyada da gözəl “könüllülər” tapırlar.

Beləliklə, mübarizə davam edir. Ukrayna üçün isə odur ki, ya müstəqilliyimizi qoruyub yaşayacağıq, ya da ruslar qalib gələcək və əhalinin əksəriyyəti sadəcə mövcud olmayacaq - bəziləri döyüşlər zamanı məhv ediləcək, bəziləri qovulacaq, sadiq olanlar isə yaşamayacaq. Ukraynanın işğal olunmuş ərazilərindəki həyat onu göstərir ki, Rusiya şərtləri ilə sülh perspektivi yoxdur. Ona görə də ya təslim olaq və Kreml ukraynalılarla nə istəsə etsin, ya da sona qədər mübarizə aparaq.

Məncə, ən azı mart ayına qədər vəziyyət dəyişməyəcək. Müəyyən dünya siyasətçilərinin Ukraynanın sülh naminə ərazilərini Rusiyaya verməsi ilə bağlı çağırışları hər kəs tərəfindən qəbul edilmir. Və bu təbliğat problemi həll etmir. Ruslar bütün cəbhələrdə, xüsusən də gələn ayda Trampın andiçmə mərasiminə qədər təzyiqlərini davam etdirəcəklər. Şərti olaraq, yanvarın sonunda Rusiya bir növ şərti atəşkəs haqqında danışıqlar apara bilər ki, Tramp özünü “sülhməramlı” kimi göstərsin. Ancaq bu, döyüşü dayandırmayacaq.

Martın 25-dən Rusiya Federasiyasında səfərbərlik qaydaları dəyişəcək - daha sərt tələblər olacaq, yalnız təhlükəsizlik qüvvələri və hərbi sənaye kompleksinin işçiləri səfərbər edilməyəcəklər. Ancaq Rusiyada hərbi xidmətə çağırışın artması “qırmızı xətlərin” olmadığının daha bir təsdiqidir - Rusiya Federasiyasının dayandırmaq planları yoxdur.

Müəllif: Yaroslav Çornoqor - "Ukrayna Prizması" analitik mərkəzinin Rusiya və Belarus studiyaları proqramının direktoru
Mənbə: UNİAN
Tərcümə AYNA-ya məxsusdur