Dekabrın 27-də Bakı-Qroznı təyyarəsində qəzadan sağ çıxan sərnişinlərdən biri, Qırğızıstan vətəndaşı Tilek Osmanov faciənin səbəbləri ilə bağlı açıqlama verib.

“Cebheinfo.az”-ın məlumatına görə, T.Osmanovun dedikləri digər yaralı sərnişinlərin ifadələri ilə üsüt-üstə düşür və təyyarənin vurularaq zədələndiyini təsdiq edir.

“Uçuş zamanı yatmışdım. Amma bir növ partıltı eşitdim. Sonra təşviş başladı. Düzünü desəm, çox qorxulu idi. Fikirləşirdim ki, yəqin ki, həyat elə burada bitəcək. Vaxtımızın qurtardığını düşündük, oturub dua etdik. Amma Uca Allah bizə daha çox vaxt verdi və bizi xilas etdi".

“Təyyarə yerə enə bilməyəndə və səmada fırlananda sərnişinlər hansı hissləri keçirdiniz?” sualına Osmanov belə cavab verib:

“Stüardessalar hamını sakitləşdiriblər. Çaxnaşma başlayanda biz sadəcə oturub düşündük ki, heç nə etmək olmaz. Bu, avtomobil deyil ki, özünü ondan atasan. Stüardessalar özləri də qorxmuşdular.

Biz Bişkekdən Qroznıya getməliydik. Birbaşa reys olmadığı üçün Moskvadan Bakıya getdik. Gürcüstandan gələn maşınlarımız Qroznıda idi və biz onları Bişkekə gətirmək istəyirdik. Təyyarə Qroznıya enmək əvəzinə yenidən yüksəkliyə sürət yığmağa başlayanda nə isə bir səs eşidildi. O, təyyarənin içərisində çox bərk oldu.

Sonra təxminən üç saat davam edən qarışıqlıq başladı. Məlum oldu ki, təyyarə Qroznıya enə bilməyib və bizi Mahaçqalaya yönləndiriblər. Amma ora da eniş alınmadı. Ona görə də bizi Qazaxıstanın Aktau hava limanına göndərdilər.

Sonra nə baş verdiyini dəqiq bilmirəm, amma bundan sonra təhlükəsizlik tədbirləri görməyə başladılar. Xilasedici jiletlər geyindilər, oksigen maskalarını çıxartdılar. Nə yaxşı ki, biz suyun üzərindən uçduq və quruya enə bildik. Dənizə düşsəydik, nə baş verəcəyini heç bilmirəm...

Mən 36-cı sırada, mənimlə uçan Rinat isə 35-də oturmuşdu. Təhlükəsizlik kəmərlərimizi bağladıqdan və maskalarımızı taxdıqdan sonra ekipaj bizə məlumat verdi. Azərbaycan, ingilis və rus dillərində bizə “hazırlaşın, indi qəza enişi edəcəyik”.- dedilər.

Mənə dedilər ki, başını qoru, yumşaq saxla. Deyəsən, yalnız bir zərbə oldu.

Özümə gələndən sonra ilk işim Rinatı axtarmaq oldu. Biz onun təhlükəsizlik kəmərini çətinliklə açıb oradan çıxara bildik. Onun yanında oturanlar kömək etdilər. Biz təyyarədən sürünərək çıxanda, ümumiyyətlə, təyyarənin baş tərfində qazax elektrikləri və ya xilasediciləri dayanmışdılar.

Rinat gözlərini açıb özünə gəldi. Amma özünü çox pis hiss edirdi. Biz birlikdə təyyarədən düşdük. Təcili yardım maşınına ilk mindirilən biz olduq. Onu Aktau xəstəxanasına apardılar. O, dərhal reanimasiya şöbəsinə, məni və başqa bir qırğızıstanlını travmatologiya şöbəsinə apardılar. Burada yaralarımızı müalicə etdilər, rentgen və ultrasəs müayinəsi etdilər”.